Is-santwarju tal-Madonna del Rosario f’Pompej huwa wieħed mill-aktar postijiet ta’ qima Marjani importanti u miżjura fl-Italja. Mgħollija għad-dinjità ta’ bażilika papali, l-istorja tas-santwarju hija marbuta ma’ dik tal-beatu Bartolo Longo, il-fundatur tiegħu. Storja li hija magħquda wkoll ma’ dik tal-Kontessa Marianna de Fusco li magħha l-Beatu Longo qasam eżistenza sħiħa għas-servizz tal-inqas.
Is-santwarju elevat għal bażilika papali
Ix-xogħlijiet għall-bini tas-santwarju bdew fl-1876 grazzi għall-offerti tal-fidili li taw ċenteżmu fix-xahar. Wara l-inawgurazzjoni fl-1901, is-santwarju sar bażilika pontifikali ewlenija fuq talba tal-Papa Ljun XIII. Fil-bidu kellha nava waħda, erba’ kappelli tal-ġnub u tnejn fis-salib. Iżda maż-żmien il-fluss tal-fidili sar dejjem aktar bla waqfien u għalhekk sar meħtieġ li l-bażilika titkabbar b’żewġ navati oħra.
Esternament is-santwarju mbagħad kiseb id-dehra tal-bażiliki l-kbar tal- Belt Eterna. L-eruzzjoni tal-Vesuvju fl-1944 ma ħarbithiex l-inqas għax salva ruħha wkoll mill-furja Nażista li kienet heddidha li teqridha. Tliet Papiet kienu wkoll pellegrini f’Pompei: San Ġwanni Pawlu II fl-1979 u Ottubru 2003; Il-Papa Benedittu XVI fl-2008 u l-Papa Franġisku fl-2015.
Il-Madonna ta’ Pompei
Fil-pjazza ta’ quddiem il-bini sagru ilha titpo;;a mill-1962 l-istatwa li tirrappre]enta lill- beatu Bartolo Longo magħmul mill-iskultur Domenico Ponzi. Ad unur tal- Verġni tar-Rużarju Mqaddes, il-beatu komposta talb ta Talba, approvat mill-awtorità ekkleżjastika. Fit-1915 ta’ Mejju XNUMX, it-talb wasal ukoll sal-ħitan tal-Vatikan u l-Papa ta’ dak iż-żmien u d-dinjitarji tas-Santa Sede rreċitawha fil-kappella Pawlina. Minn dakinhar it-tradizzjoni kompliet kull sena. It-talb magħruf jingħad fil-knejjes Kattoliċi kollha tad-dinja, speċjalment f’Mejju u Ottubru li huma xhur iddedikati għall-qima Marjana.
Id-devozzjoni lejn il-Verġni Mbierka tar-Rużarju ta’ Pompei, jew, iktar sempliċiment, tal-Madonna ta’ Pompei, twieldet fl-aħħar tas-snin 1800 grazzi għal Bartolo Longo. Jingħad, fil-fatt, li waqt li kien fl-għelieqi, il-Madonna tkellmet miegħu. “Jekk ixxerred it-talb tar-Rużarju tkun salvat”. Dan hu l-kliem tal-Verġni li stiednet liż-żagħżugħ biex jikxef x’inhi t-talb Marjan per eċċellenza. Allura Bartolo Longo, wara dan l-episodju straordinarju jmur għal Napoli li tixtri pittura tal-Madonna bir-Rużarju.
L-ewwel miraklu
Il-konfessur tiegħu jissuġġerixxi li jikkuntattja lil Suor Maria Concetta tal-kunvent ta’ Porta Medina. Is-soru għandha fil-fatt pittura tal-Verġni tar-Rużarju, mogħtija lilha mill-konfessur innifsu. L-effiġja sagra tinsab f’kundizzjoni ħażina u Bartolo Longo jaċċetta r-rigal biss fuq insistenza tas-soru. Fl-immaġini wkoll hemm żball: Santa Rosa hija mpinġija minflok Santa Caterina da Siena. Imbagħad l-effiġja tinġieb minn restawratur u Longo jibda jaħdem għall-bini tal-knisja ddedikata lill-Madonna del Rosario.
Grazzi għad-donazzjonijiet kontinwi tal-benefatturi u l-fidili, il-knisja ssir realtà. Il-pittura tal-Madonna ta’ Pompei tiġi esebita pubblikament fit-13 ta’ Frar 1876. Okkazjoni speċjali li fiha jseħħ l-ewwel miraklu: il-fejqan f’Napli ta’ tifla epilettika. L-aħbar għandha effett splussiv u dalwaqt jaslu pellegrini f’Pompei minn madwar id-dinja kollha. Pellegrinaġġ li qatt ma waqaf xejn, tant li miljuni, kull sena, ta’ fidili li jżuru l-bażilika ta’ Pompei. Wieħed mill-aktar postijiet ta’ qima Marjani magħrufa u meqjuma fid-dinja.
Sors tar-ritratti fl-evidenza: Is-santwarju ddedikat lill-Verġni tar-Rużarju - Velvet -CC BY-SA 3.0
