Venetia 1600: Twelid u twelid mill-ġdid. Wirja li twieldet qabel il-pandemija u li tidher iddisinjata speċifikament għall-perjodu storiku li qed nesperjenzaw. Għax xejn aktar attwali mill-pandemija ta’ jiemna tissuġġerixxi llum mument ta’ twelid mill-ġdid. U minflok f’Venezja din il-wirja ġdida li tinsab fl-ispazji mill-isbaħ tal-appartamenti tad-Doġ, fil-Palazz tad-Doġ, kienet inizjalment maħsuba biex tfakkar l-1600 sena mit-twaqqif tal-belt. Imbagħad il-Coronavirus tana tiegħu, u llum il-belt tal-laguna qed tiffaċċja twelid ieħor mill-ġdid. Wieħed minn ħafna. Fil-fatt, il-wirja tirrakkonta lil Venezja minn lat partikolari ħafna, billi tiffoka fuq il-kapaċità ta’ reżiljenza tagħha li matul is-sekli ratha ripetutament protagonista ta’ tant twelid u twelid mill-ġdid.. Preċedentement reborn minn għedewwa esterni u diffikultajiet interni bħal nirien, għargħar, il-pesta. Ta’ min jiftakar li Venezja kienet prekursur fil-miżuri ta’ trażżin tal-marda, li tibda bir-realizzazzjoni tal-ewwel Lazaret, post ta’ iżolament, fuq waħda mill-gżejjer tal-laguna.
Wirja kollha tal-Venezja: 241 mix-xogħol għall-wiri jappartjenu għall-wirt artistiku tal-belt
Dan il-vjaġġ oriġinali fl-istorja tal-belt laguna jenfasizza l-istadji ewlenin tal-passat tagħha u dawk tal-preżent tagħha. Kull waħda mit-tnax-il kamra li jospitaw il-wirja titkellem dwar kemm il-ġmiel dejjem reġgħet twieldet wara perjodu ta’ kriżi, storja li ġibdet l-aktar mill-wirt artistiku Venezjan. Fil-fatt, 241, flimkien ma’ ftit self ieħor, huma x-xogħlijiet għall-wiri li ġejjin mill-Fondazzjoni tal-Mużewijiet Ċiviċi, li jikkonfermaw il-ġid artistiku inestimabbli li din il-belt immaturat fl-istorja tagħha.
Carpaccio, Bellini, Tiziano, Veronese, Tiepolo, Rosalba Carriera, Guardi u Canaletto, sa Canova, Hayez, Appiani, u mbagħad Pollock, Vedova, Tancredi, Santomaso: huma l-ismijiet tal-artisti esposti, kif ukoll dawk ta’ ħafna periti, irġiel tal-arti, kittieba u mużiċisti li raw u akkumpanjaw il-vjaġġ storiku ta’ Venezja. Barra minn hekk, dokumenti u oġġetti prezzjużi li jixhdu l-istorja straordinarja tal-belt.
L-istorja tibda minn dik l-421 leġġendarja li għaliha hija ntraċċata l-pedament tal-belt
Il-wirja tirrakkonta l-istorja tal-belt f’dak li darba kien is-simbolu tal-poter u l-glorja tas-Serenissima, Palazzo Ducale. Jibda minn dik leġġendarja 421 li għaliha l-pedament tagħha huwa traċċat lura bit-tqegħid tal-ewwel ġebla tal-Knisja ta’ San Giacometo, f’Rialto, f’jum il-Lunzjata. Oġġetti prezzjużi ta’ manifattura Biżantina li ġejjin direttament mit-teżor tal-Bażilika ta’ San Marco fil-qrib, u xbihat simboliċi tal-belt li jitkellmu dwar il-ħrafa tagħha u l-oriġini divina tagħha jirrakkontaw l-istorja tal-ewwel perjodu ta’ Venezja.
Hawn hi Verġni tal-Assunta tattendi l-Inkurunazzjoni ta’ Venezja (1627), xogħol Jacopo Palma iż-Żgħir. Kien ikkummissjonat direttament mis-Senat tar-Repubblika. U dak l-iljun bil-ġwienaħ fit-tila grandjuża twila aktar minn tliet metri, Iljun ta' San Marco andante "da tera e da mar", li Vittore Carpaccio pinġa fl-1516, jiddjaloga mar-ritratti tad-doġi Giovanni Mocenigo ta’ Gentile Bellini u Francesco Foscari ta’ Lazzaro Bastiani.
Bejn waqgħat u rebirths kontinwi. In-nirien, il-pesta, it-tmiem tas-Serenissima
Il-waqgħat u t-twelid mill-ġdid fis-seklu sittax, meta Venezja saret reġina tal-ibħra u salib it-toroq kummerċjali tal-Ewropa u l-Lvant tal-Mediterran. In-nirien il-Fondaco dei Tedeschi (1505), is-Suq Rialto (1514) u l-kollass tal-pont fuq il-Kanal il-Kbir (1524). Fl-1577 inħarqet ukoll il-ġwienaħ tal-punent tal-Palazz tad-Doge. Ġie rranġat mill-ġdid f’isem “kif kien u fejn kien”, kif kien wara l-waqgħa tal-kampnar ta’ San Mark (1902) u wara n-nirien tat-Teatru La Fenice (1836, 1996).
U mbagħad il-pesta, b'mod partikolari fl-1576 u l-1530. Anke f'dawk l-okkażjonijiet il-kapaċità ta 'awtodifiża u twelid mill-ġdid tal-belt kienet tipprevali. L-1797 hija s-sena tat-tmiem, iżda l-Gran Teatro La Fenice kien ġie inawgurat biss ħames snin qabel. U sal-aħħar nett, l-onorevoli ta 'dak iż-żmien lebsin ilbiesi sumptuous u ħwejjeġ prezzjużi ta' manifattura Ċiniża. Għall-wiri fil-Palazz tad-Doge tista’ tara dan kollu, grazzi għal xogħlijiet artistiċi straordinarji u testimonjanzi prezzjużi minn epoki differenti.
F’sittax-il sena biss wara l-waqgħa tagħha, il-belt bidlet idejn erba’ darbiet, f’alternanza kontinwa bejn il-Franċiżi u l-Awstrijaċi. Madankollu l-iskultur Antonio Canova irnexxielu jġib lura lejn Venezja ż-żwiemel tal-bażilika ta’ San Marco misruqa minn Napuljun. Fl-1856 se jasal il-pont tal-ferrovija li għall-ewwel darba se jgħaqqad b’mod permanenti lil Venezja mal-kontinent. L-istorja artistika l-ġdida ta’ Venezja għandha punt fiss fil-Biennale tal-1948, is-sena li fiha Peggy Guggenheim tasal ukoll fil-laguna. U mbagħad il-perjodu aktar reċenti, id-dibattiti kbar dwar il-konservazzjoni jew l-innovazzjoni. Il-mudelli tal-Isptar Ċivili ta’ Le Corbusier u l-Masieri Memorial ta’ Frank Lloyd Wright jiftakruhom fil-wirja.
Titwieled mill-ġdid ukoll mill-Acqua Granda, l-għargħar tal-1966 u l-2019
Fl-aħħar nett, ix-xbihat mhux ipproċessati tal-Acqua Granda tal-1966 u dik tal-2019. U l-installazzjoni tal-vidjo bit-titlu emblematiku u sinifikanti, Iċ-ċattra. Venezja u l-futur minflok huwa t-titlu tal-aħħar taqsima tal-wirja. B'ħarsa 'l quddiem għal darb'oħra, u li tiġbor fil-qosor it-tifsira vera ta' Venetia 1600. Twelid u twelid mill-ġdid. Il-wirja, miftuħa sal-25 ta’ Marzu, hija kkurata minn Robert Echols, Frederick Ilchman, Gabriele Matino, Andrea Bellieni, b’treġija ta’ Pier Luigi Pizzi u direzzjoni xjentifika ta’ Gabriella Belli.
(ritratt dehru: Vittore Carpaccio, Iljun ta’ San Marco andante "da tera e da mar", 1516)
